2 Ağustos 2012 Perşembe

uzun zaman aralığı

Unuttum zannettin seni di mi? Nasil mumkun olabilir ki bu. Keske unutmus olsaydim ama olmadi yapamadim. Her an burda yanimdasin. Adin aklimda yankilandigi her an bogazimda bir seyler dugumleniyor. Dusun kahkahalar atiyorsun, yaninda bir kac sevdigin arkadas. İste o an bakiyorum, yanimda en yoksun. İste o an kelimeler dugumleniyor bogazimda. Bir bardak rakiyi dikiyorum kafama usulca gitsinler diye ama kalbimde kaliyor adin bu sefer. Olmuyor yapamiyorum.  Seninke konustugumuz bir aksam yazdim o sarki sozlerini. Aklimda sen vardin yine cunku. Dedim ya onceden de "sen bana yarattiriyosun" diye. İste oyle bir anda cikti ortaya o sozler. 

Ruyamda gordum seni dun gece. Ucakta gelirken dergide mikanos adasi ile ilgili bir yazi vardi. Rahatlayayim diye onu okurken seninle o adada oldugumuzu hayal ettim. O kadar rahatladim ki butun ucak korkum gecti. Sagol... Ruyam da iste boyleydi. Seninle o adadaydik. Ruya oldugunu bile bile uyanmamaya calistim. Biliyordum ki uyandigimda yanimda sen olmiycaksin. Sonunda uyandim fakat butun gun senin hayalinle dolandim. 

Cok ozledim seni. Seninle konusmayi, seninle siritmayi seninle her ani ozledim iste. Belki bu hafta gorurum seni. Tek umudum bu. Karsidan da olsa orda bir sen olsun. Seni goreyim be kadin...