O kadar cok sey oldu ki buraya yazanadigim. Onlari ben biliyorum sadece. Sen ve ben. Ozetle biz birbirimizden uzaklasmaya calistikca yakinlasiyoruz seninle. Birak gozlerimi kapatinca seni gormeyi sevistigim zaman da seni goruyorum ben. O yuzden bi sey yapamiyorum icimden gelmiyor. Her hangi bir sey yaparken aklimdan "keske sen olsaydin simdi yanimda" diye geciriyorum. Seni cok ozluyorum.
Evet hastalikli bir durumdayiz biz. Ama sanirim hastaligin insan vicudunu terketmemek istemesinin nedenini anladim. Mikrop yada virusle beden bir bağ kuruyor. Sokup atamiyorsun onu ordan. Cok zor. Ne yapicam bilmiyorum ama seni cok ozledim. Her seyini ozledim be yavrucum...
.
.
.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder